Waar analoge systemen tekortschieten
Het is niet zo dat analoge systemen niet effectief kunnen zijn – dat kunnen ze wel. Maar ze zijn niet geoptimaliseerd om de zorg te stroomlijnen en betere resultaten te ondersteunen.
Dit komt grotendeels door de tekortkomingen die inherent zijn aan de meeste analoge systemen, zoals:1-2
- Inconsistente levering van negatieve druk – afhankelijk van de nauwkeurigheid van de vacuümregelaar, waar het apparaat is geplaatst, vloeistof in de slangen en andere variabelen kan de hoeveelheid toegepaste druk afwijken van de ingestelde niveaus.
- Sporadisch verzamelen van gegevens – gegevens over luchtlekkage kunnen alleen worden verkregen als chirurgen of verpleegkundigen actief controleren op luchtbellen in de waterafsluitkamer.
- Subjectieve interpretatie – de beoordelingen van de leden van het zorgteam kunnen conflicteren over de ernst van luchtlekkage en of er wel sprake is van luchtlekkage.
- Ongemak voor patiënten – studies hebben uitgewezen dat veel patiënten de traditionele analoge thoraxdrainagesystemen minder comfortabel vinden.
- Suboptimale duur van thoracale drainage/verblijfsduur in ziekenhuis – de tijdsduur dat een thoraxdrain is geplaatst en de verblijfsduur in het ziekenhuis van de patiënt kunnen acceptabel zijn – maar zijn lang niet ideaal.
- Menselijke factoren die de effectiviteit beïnvloeden – traditionele systemen moeten constant in de gaten gehouden worden om ervoor te zorgen dat er in het systeem geen lek is, en er moet voor gezorgd worden dat de unit niet per ongeluk wordt omgegooid of wordt losgekoppeld.