Katherine Jeter en de uitvinding van negatieve druktherapie voor wondgenezing

Katherine F Jeter, EdD, ET is een van de medeoprichters van de WOCN Society (voorheen het IAET) en is een van de bestuurders op regionaal en nationaal niveau.

Zij begon haar loopbaan in 1968 als een van de eerste enterostomale therapeuten en heeft sindsdien vele opleidingen afgerond en brede ervaring opgedaan op het vlak van wonden, ostomieën en continentie. Daarnaast geeft dr. Jeter lezingen en heeft zij als auteur diverse publicaties op haar naam staan.                                         

Op 31 oktober 1985 was dr. Jeter behandelend arts van een IC-patiënt met een grote wond over de middellijn, met als complicatie een gastro-intestinale fistel. Nadat zij zich in de casus had verdiept, concludeerde Jeter dat ze de hoeveelheid exsudaat onder controle moest krijgen, wat uiteindelijk tot de ontdekking van een revolutionaire nieuwe wondzorgmethode heeft geleid.

Origins of NPWT

De toestand van de patiënt was zodanig dat er snel gehandeld moest worden om het probleem aan te pakken. Het heeft echter slechts circa vijf uur geduurd voordat ze met een oplossing kwam die voor de patiënt een opmerkelijk resultaat opleverde.

Jeter liep meerdere keren op en neer naar de afdeling materiaalbeheer om de benodigde materialen te verzamelen om iets te doen dat nooit eerder was gedaan. De praktijk van vochtige wondgenezing werd op dat moment al breed toegepast, maar bood in dit specifieke geval geen oplossing voor de grote hoeveelheid wondvocht. Jeter besloot een Jackson-Pratt mini-Snyder drain aan te passen om deze in de middellijn van de open wond in te brengen en een andere drain dwars over de basis van de wond te plaatsen.  De wond werd vervolgens afgedekt met vochtig gaasverband en afgedekt onder een transparant filmverband met roze tape.

Het gebruik van de wandafzuiging, de enige vacuümmethode die op dat moment beschikbaar was, vergde wat trial and error. Uiteindelijk werd het vacuüm op 60 mmHg ingesteld. Bij deze instelling zat het verband dicht op de huid en bleef de hoeveelheid exsudaat onder controle.

Op dag twee van de behandeling van de patiënt, was het verband nog steeds intact. Jeter maakte de wond schoon en liet een aantal van de retentiehechtingen verwijderen. Na verwijdering van de hechtingen observeerde Jeter dat de huid inderdaad verbetering toonde. Ze kon het gebied nu beter reinigen en op dezelfde manier een nieuw verband aanbrengen.

Jeter zegt dat ze zich tot op de dag van vandaag nog herinnert hoeveel tijd en contact ze met deze patiënt had.

Ze kon zijn hand vasthouden, zijn wond reinigen en verzorgen, observeren dat de huid genas en hem geruststellen op een manier waarvoor ze bij de meeste andere patiënten niet de tijd had. Ze zegt dat het voor elke zorgverlener een voorrecht is om een patiënt die zo ziek is en zoveel pijn heeft, te steunen en gerust te stellen.

Het duurde slechts acht dagen tot de fistel was gesloten. Een maand later was de wond gesloten tot een dun en recht litteken zonder malformatie. Jeter was zo verbaasd dat ze andere verpleegkundigen en artsen liet zien hoe de wond genezen was. Zij waren evenzeer onder de indruk van de resultaten voor de patiënt en keken uit naar andere gevallen waarin deze innovatieve therapie zou kunnen worden toegepast.

Jeter heeft de procedure vervolgens bij talrijke andere patiënten herhaald, met consistent indrukwekkende resultaten. Bekijk de video voor deze historische verhalen.

Jeter had patent kunnen aanvragen op deze nieuwe procedure, maar ze heeft dat niet gedaan. Voor haar was het belangrijk dat artsen deze procedure zo snel mogelijk zouden kunnen toepassen en dat patiënten hun voordeel zouden kunnen doen met deze innovatieve behandeling.

Binnen weken na de succesvolle behandeling van de eerste patiënt gaf Jeter al diapresentaties over de wondgenezingsprocedure en de resultaten van deze behandeling, om haar systeem brede bekendheid te geven. Eind 1985 beschreef Jeter de procedure aan honderden tot wel duizenden verpleegkundigen en artsen tijdens educatieve seminars en in schriftelijke publicaties.

De methode van wondtherapie die zij in 1985 tijdens een uitdagende situatie had bedacht, noemen we tegenwoordig Negatieve druktherapie voor wondgenezing.

Negatieve druktherapie voor wondgenezing

Gebruikers zoals u vonden deze hulpbronnen nuttig

Zorg ervoor dat de NPWT transitie bij uw instelling soepel verloopt.

Meer informatie vragen